Blog

Bebekleri depresyona itebilecek en önemli faktör anne yoksunluğudur. İlk ay annenin bebeğe doğrudan bakım vermesi bebeğin psikolojik gelişimi için oldukça önemlidir ancak modern dünyada çalışan anneler işlerinden çok uzun süreler ayrı kalamayacağı için yaşamın ilk aylarından itibaren bebeğin gündüz bakımını doğrudan kendileri verememektedir. İlk ayda anne bebekten bir sebeple ayrı kalıyorsa bebekteki belirtiler üç dönem halinde gözlenir.

İlk dönem protesto dönemidir ve bu dönemde bebek sürekli ağlar, bu ağlamalar dindirilemez, yatıştırılamaz. Yanına birisi yaklaştığında susar ancak o kişinin annesi olmadığı fark edince tekrar ağlar. Ağlama bir şekilde durduğunda bebeğin yüzünde üzgün bir ifade olur.

İkinci dönem depresyon dönemidir ve bu dönemde bebeğin iştahı azalır, kilo kayıpları görülür. Hatta ishal ve kusma da görülebilir. Beyinde büyüme hormanı yeterince salgılanamadığı için bebeğin fiziki gelişimi de yavaşlar. Bebeğin dıştan görünümü ise küskün ve üzüntülüdür.

Üçüncü dönem ise içe kapanma dönemidir. Anne yoksunluğu devam ediyorsa bebek içine kapanır ve duygusal tepkiler verir. Çevreye, olanlara ilgisiz davranır.

Bebekleri depresyona iten diğer neden ise anneyi kaybetme korkusudur. Anne temelli oluşan bağlanma anneden uzaklaşıldığında, kaybedildiğinde korkuya, kaygıya ve depresyona dönüşür. Bu sebeple mümkün olduğunca bebeğinizin bakımını annesi olarak siz üstlenin. Eğer gündüz bakım veren biri var ise de bu kişinin değişmemesini sağlayın. Aynı kişiden bakım alması bebeği güvenli hissettirecektir.